Retro het Sony Chaotix weer besoek
Sega se Megadrive 32X. Hande omhoog as u dit onthou. Raak nou op as u ooit een gehad het. My medelye met julle twee.
Die 32X het plaasgevind op ‘n tydstip toe Sega, nadat hy die afgelope paar jaar in ‘n toring van uiterste selfvoldaanheid geleef het, gevind het dat die Megadrive se 16-bitreël tot ‘n einde gekom het met angswekkende aankondigings van Playstations, Jaguars en ander 32-bit-aangedrewe hardeware.
‘N Departement van Sega Japan, in samewerking met Sega of America, is beveel om ‘n 32-bit-byvoeging vir die Megadrive te ontwerp, en dit sou die 32X word. Op ‘n vreemde manier was ‘n ander afdeling van Sega Japan egter ook besig met wat uiteindelik die Saturnus sou word, ‘n superieure 32-bis CD-formaat. Interessant genoeg, dit is in die geheim gedoen, heeltemal onbewus van Sega of America terwyl hulle op die 32X wegbeweeg. Hierdie beroemde vreemde maneuver is in styl voltooi deur Sega se ietwat selfmoordbesluit om beide konsoles ongeveer dieselfde tyd vry te laat.
Die resultaat? Die 32X, met sy outydse patroonformaat, nogal lagwekkende werkprosedure (twee kragbronne, ‘n ekstra videokabel, en selfs ‘n paar kranksinnige antimagnetiese clips om dit styf in die Megadrive-patroonsleuf te hou) en swak sagteware-ondersteuning van die get go, was dood voordat dit begin het - verloor deur die Saturnus, wat op sy beurt vernietig is deur die Playstation en Nintendo 64. ‘n Hartseer verhaal destyds, maar ‘n uitstekende voorstel vir retroversamelaars met gebrekkige kontantvoorrade; redelik goedkoop om af te haal, en net ongeveer ses goeie speletjies voordat u u versameling ‘volledig’ kan noem!
Chaotix, dan. Die enigste bestaande 32-bit, tweedimensionele Sonic-spel. Maar ‘n Sonic-spel sonder Sonic. En ‘n Sonic-speletjie word op ‘n foefie verkoop. Die spel is aanvanklik ‘vrygestel’, meestal omdat Sonic-aanhangers meer Sonic en minder Knuckles wou hê, en die spel het vinnig verduister, maar die klein rakleeftyd van die 32X het gehelp. Dit is jammer, as daar eers ‘n lastige en intelligente platform-avontuur met ‘n unieke draai is as jy eers verder kyk as sy foute.
Stel jou voor ‘n wêreld waarin jy permanent aan ‘n metgesel geheg is deur ‘n geheimsinnige elastiese band. As jy beweeg, moet hulle volg, as jy spring, spring hulle. ‘N Nagmerrie-voorstel en inderdaad die kern van Chaotix se spel. Werk dit dus? Hmm se verskeidenheid van. As jy dit onder die knie kry, is Chaotix eintlik ‘n wilde rit.
Deur die twee karakters gelyktydig te beheer, saamgebind deur een van dr. Robotnik se bose eksperimente, moet die speler leer om hierdie ramp tot hul voordeel te gebruik, naamlik deur spanning in die skakel te skep om momentum te gee om vinniger, duidelike hindernisse te laat loop en platforms op te vorder. .
Die fisika-enjin wat hierdie unieke styl van beweging bied, was ‘n dapper poging deur Sega en is weliswaar nie altyd een wat vrugte afwerp nie. Die struktuur van die vlakke van die spel verskil eerder van die standaard Sonic-tariewe, en alles moet baie meer op mekaar geplaas word om die bonsende, draaiende (dikwels buite beheer) tweemaal rondom die vlakke te laat terugspring. Frustrasie kom dikwels deur vas te sit bo of onder waar jy wil wees, en druk die knoppies wanhopig om die karakters die beweging te kry wat nodig is om te vorder. Dan is daar die voortdurende risiko om lomp in vyande te slaan (waarvan daar wyslik ook baie minder is as gewoonlik) en ‘n groot hoeveelheid ringe onregverdig te verloor. Om lukraak om te gaan, is iets waaraan u baie tyd sal spandeer, en dit is aanvanklik lekker totdat u regtig êrens kom en probeer om al die Chaos-ringe in te samel (die vervanging van die klassieke Chaos Emeralds). Vordering kan stadig en frustrerend raak, maar na ‘n rukkie, as dit miskien nie meer bloot as ‘n ‘Sonic-spel’ beoordeel word nie, begin Chaotix onder u vel kom en maak sy subtiliteite bekend. Ek sal u nooit belowe dat ware bemeestering van die mal stelsel moontlik is nie, maar u sal beslis begin glimlag die eerste keer dat u u soogdiere in die regte rigting stuur, ‘n lus skoonmaak, ‘n vyand doodmaak, hekties deur die ruimte draai. en maak dan ‘n netjiese, balletiese landing by die vlakuitgangsbord. Dit is Sonic tot die krag van twee, en dan ‘n paar!
En as speloorwegings ter syde gestel word, is Chaotix ‘n moet vir elke versamelaar as ‘n 32X-vertoonvenster. Die nuwe reeks kleure van 32X word ten volle vertoon, met elke nuwe vlak - wat lukraak gekies word - op ‘n ander tydstip van die dag, wat effektief ongeveer vier verskillende kleurpalet per stadium tot gevolg het (en daar is ongeveer 30 daarvan!). Dit gee die spel ‘n werklike gevoel van uniekheid in elke spel. Sprite-skalering word ook met ‘n skreeusnaakse effek gebruik - nuwe opwaarderings laat karakters toe om tot ‘n klein grootte te krimp of tot ‘n enorme monsteragtige monster te groei. Dan is daar die bonusstadium '
As u in ‘n volledig 3D-wêreld geplaas word, moet u karakter blou bolletjies versamel (a la Sonic 3), maar hierdie keer, as u teen die mure ophardloop, kan die tonnel saam met die speler draai, wat ‘n uiters uitdagende en swaartekrag-uitdagende skep