Παιχνίδι Select Up - Ένα από τα καλύτερα παιχνίδια μου - Fantasy Baseball

Ένα παιχνίδι μπέιζμπολ από την άποψή μου

Οι ομάδες επιλέχθηκαν και ανακοινώθηκαν τα line-up. Ήμουν τρίτος. Δεν περίμενα να χτυπήσω. Το χτύπημα σε μένα ήταν σαν να τρώω για έναν παχύ άνδρα με μια ταινία σκουλήκι. Έζησα για την εμπειρία. Ήξερα ακόμη και πριν νικήσω ότι θα έπαιρνα επιτυχία. Ήμουν τόσο νέος και αλαζονικός! Αφού έφτασαν οι πρώτοι δύο τύποι της ομάδας μου, περπατούσα μέχρι το πιάτο, τόσο σίγουρος όσο ο Babe Ruth - δείχνοντας το κεντρικό γήπεδο στην Παγκόσμια Σειρά του 1934 όταν κάλεσε το διάσημο home run. Σκάβοντας και χλευάζοντας τον Ντόνι, ήμουν αποφασισμένος να χτυπήσω αυτό το χάπι. Το πρώτο γήπεδο ήταν ένα ψηλό και σφιχτό fastball.

Βγήκα από το κουτάλι και κοίταξα τη Ντόνι. Σκεφτόμουν fastball για την επόμενη προσφορά του. Είχα δίκιο. Η μπάλα ήρθε τόσο μεγάλη. Θα μπορούσα να δω τις κόκκινες ραφές στην μπάλα. Κεραία! Συνδέθηκα σε αυτό το πραγματικό γλυκό σημείο στο ρόπαλο. Όλες οι μπάττερ λατρεύουν αυτόν τον ήχο. Αυτή η ρωγμή ακούγεται τόσο συμπαγής. Οι στάμνες κρέμονται το κεφάλι τους όταν ακούνε αυτόν τον θόρυβο. Είναι σαν το χτύπημα της κιμωλίας σε ένα ταμπλό, το μισούν. Η μπάλα πήδηξε από το ρόπαλό μου και έπλευσε πάνω από τα αριστερά και τα κεφάλια του κέντρου. Ήταν ένα σουτ και μισό. Καθώς γύρισα τις βάσεις, έβλεπα μια ματιά του κ. Ginsburg, του προπονητή του γυμνασίου, με παρακολουθώντας γύρω από τις βάσεις. Αυτό ήταν το Major League. Λίγα χρόνια αργότερα …..

Κοιτάζοντας τον Ντόνι, σκέφτηκα πόσο πιο αποφασισμένος έμοιαζε, καθώς πήγα να κτυπήσω για δεύτερη φορά. Το φρύδι του ήταν πτυχωμένο και τα μάτια του κοιτούσαν. Με έναν δρομέα αρχικά έκανε βήμα από το τέντωμα. Το πόδι του γλίστρησε προς το σπίτι, το χέρι του σηκώθηκε ψηλά, μου πέταξε την μπάλα. Δεν ξέρω τι γήπεδο έριξε. Αυτό που ξέρω είναι ότι χτύπησα έναν πύραυλο περίπου 15 πόδια πάνω από το κεφάλι του τρίτου baseman κάτω από την αριστερή γραμμή του πεδίου. Καθώς η μπάλα κυλούσε και κυλούσα, έπεφτα γύρω από τις βάσεις σαν να με κυνηγούσαν κάποιο ζώο. Είδα το πιάτο στο σπίτι στο κεφάλι μου καθώς έτρεξα. Και καθώς γύρισα τη δεύτερη βάση, είδα και πάλι τον προπονητή Γκίνσμπουργκ να παρακολουθεί τους αγωνιστές να τρέχουν μετά τη μπάλα. Χτύπησα την τρίτη βάση με την εξουσία και έφτασα στο σπίτι για το δεύτερο γύρο μου τρίπαρο σε δύο στα ρόπαλα. Οι συμπαίκτες μου με συγχαίρουν. Τα περίπτερα βγήκαν ξανά. Θυμάμαι τους φίλους μου να πηδούν πάνω-κάτω με μεγάλα χαμόγελα στα πρόσωπά τους.

Ένιωσα υπέροχα. Δύο φορές να κτυπήσει. Δύο γηπεδούχοι, εναντίον του σταρ του γυμνασίου. Αυτό το παιχνίδι ήταν ένα όνειρο μπέιζμπολ φαντασίας που έγινε πραγματικότητα. Ήμουν ο Babe Ruth, ο Lou Gehrig και ο Willie Mays όλοι μαζί σε μια μέρα.

Μη διστάσετε να το μεταβιβάσετε σε οποιονδήποτε πιστεύετε ότι θα σας άρεσε να διαβάζετε για το μπέιζμπολ.