Γιατί παίζουμε παιχνίδια, Μέρος 1

Υπάρχει κάποια εφήμερη ποιότητα που χωρίζει τους παίκτες από την υπόλοιπη ανθρωπότητα, κάτι που μας κάνει, εμάς και αυτούς, όχι εμάς. Ποτέ δεν μπόρεσα να το βάλω, αλλά είναι αναπόφευκτα εκεί. Σήμερα, με την ελπίδα να πλησιάσουμε αυτήν την ουσιαστική ποιότητα παιχνιδιού, εξετάζουμε μέρος αυτού που μας κάνει να τσεκάρουμε. Συγκεκριμένα, ρίχνουμε μια ματιά σε αυτό που προσελκύει διαφορετικούς τύπους παικτών στο χόμπι. Κάθε παίκτης παίζει για διαφορετικούς λόγους, αλλά υπάρχουν κοινά θέματα που συνδέουν την εμπειρία μαζί.

Πολλοί παίκτες παρακινούνται από την πρόκληση που μπορεί να παρουσιάσει ένα παιχνίδι. Η επιτυχία σε ένα παιχνίδι μπορεί να διέπεται από οποιαδήποτε μεγάλη ποικιλία ικανοτήτων. Το First Person Shooter απαιτεί αντανακλαστικά συστροφής, σταθερό χέρι και ικανότητα να παραμείνει ήρεμος υπό πίεση. Ένα παιχνίδι παζλ λέξεων μπορεί να απαιτεί ένα εκτεταμένο λεξιλόγιο και την ικανότητα να ξανασκεφτούμε τις χρήσεις των παλαιών λέξεων, αλλά χωρίς μέτρο ταχύτητας. Μια αθλητική προσομοίωση μπορεί να απαιτήσει μια εις βάθος γνώση του θέματος, εκτός από τις δεξιότητες arcade, αλλά είναι απίθανο να έχει τρομερά μεγάλη ανησυχία για τη γλωσσολογία.

Το κοινό νήμα είναι ότι όλα τα παιχνίδια προκαλούν κάποιο υποσύνολο των ικανοτήτων ενός παίκτη. Αυτή η πρόκληση μπορεί να είναι ένα ισχυρό κίνητρο. Ο παίκτης με πρόκληση προκλήθηκε σε ένα παιχνίδι που δοκιμάζει τις δεξιότητές τους, κατά προτίμηση σε ένα που τα δοκιμάζει στα όριά τους. Ο παίκτης μπορεί επίσης να παρακινηθεί από τη φυσική βελτίωση που προέρχεται από την εργασία στην κορυφή. Καθοδηγούνται τότε, όχι μόνο για να υπερέχουν, αλλά για να βελτιωθούν. Οι παίκτες με κίνητρα πρόκλησης ευδοκιμούν κάθε φορά που ένα παιχνίδι ωθεί το σετ των δεξιοτήτων του, αλλά μπορεί να μην ενδιαφέρεται για παιχνίδια που πέφτουν πολύ μακριά από τον στόχο.

Ο ανταγωνισμός είναι στενός ξάδελφος της πρόκλησης. Πολλοί παίκτες ενθαρρύνονται από την ανάγκη να αποδείξουν ότι είναι οι καλύτεροι, να βάλουν τους φίλους τους και να βγουν στην κορυφή. Οι παίκτες που ενδιαφέρονται για τον ανταγωνισμό κυμαίνονται από εκείνους που αναζητούν μια πρόκληση σε μια δίκαιη μάχη έως το είδος των νικητών που μιλούν όλα τα κακά. Ο ανταγωνισμός μπορεί να είναι πολύ εύκολος. Δεν υπάρχει τίποτα εγγενές λάθος με την καθοδήγηση από τον ανταγωνισμό. Σε κάποιο βαθμό, ο ανταγωνισμός είναι απλώς πρόκληση που φτάνει στο έπακρο. Μόνο όταν οδηγεί σε κακομεταχείριση του συμπαίκτη σας, αρχίζει να γίνεται λιγότερο κίνητρο και περισσότερο ατυχές προσωπικότητα. Οι Παίκτες με κίνητρα ανταγωνισμού ευδοκιμούν σε εκείνα τα παιχνίδια, όπου βγαίνουν μεταξύ τους με το αποτέλεσμα που υπαγορεύεται από την ικανότητα να παίζουν το παιχνίδι. Συχνά θα μειωθούν σε εκείνα τα περιβάλλοντα που είτε χρειάζονται συνεργασία, όπως πολλά mmorpg, είτε σε παιχνίδια όπου η ικανότητα παίζει πολύ μικρότερο ρόλο, όπως σε λιγότερο εξελιγμένα παιχνίδια με κάρτες ή ζάρια.

Την επόμενη εβδομάδα θα ρίξουμε μια ματιά σε κάποια άλλα κοινά κίνητρα παίκτη, όπως η Δημιουργικότητα και ο Εσπαπισμός.