Komputilaj Ludoj en la Infana Vivo

Komputilaj ludoj havas grandan armeon de kontraŭuloj, kiuj neniam lacas kulpigi la ludindustrion per ĉiuj mortaj pekoj. Mi ne povas diri, ke mi subtenas ilin kaj iliajn akuzojn. Certe ili ne estas senbazaj. Sed mi volas ekscii: ĉu ludoj estas la solaj kulpaj? Ĉu vi memoras la vintran tragedion de 1997 en provinca usona urbo Paducah? En hela vintra mateno de la unua de decembro, 14-jaraĝa Michael Carneal kunportis ses pafilojn al lernejo. Post tio li kaŝis sin en la arboj kaj atendis, ĝis la lerneja preĝo finiĝos. Kiam la lernantoj komencis eliri de la kapelo, li pafis rapide kaj mortigis tri lernejanojn kaj aliaj kvin estis grave vunditaj. La ĵurnalistoj senprokraste informis la tutan mondon pri la tragedio. Mi konsideras ĝin la unua eraro. Kial? Iuj homoj povas pensi: ‘Kial mi ne povas mem provi tian trukon kaj konatiĝi tra la tuta mondo?’ Kredu min, estas sufiĉe da homoj, kiuj pensus ĝuste tiel. Amaskomunikiloj ne provoku sian malbonan imagon per tiaj skandaloj. Ĝi estas mia persona kredo. Sed ni vivas en libera socio, kun garantio de sinesprimlibereco kaj kaŝi ĉi tiun fakton al publiko pruvus tute male.

Bedaŭrinde miaj duboj realiĝis. La tragedio eois en Kolorado en urbeto Littleton post iom da tempo. Du junuloj Eric Harris (18) kaj Dylan Klebold (17) konsideris la sperton de sia antaŭulo kaj alportis al la lernejo ĉirkaŭ kvardek manfaritajn teleregitajn minojn. Poste ili komencis eksplodigi la minojn kaj en la paniko ili pafis siajn ĉasfusilojn al siaj lernejaj kunuloj. Dudek senkulpaj homoj estis mortigitaj. Kiam la polico alvenis, ĉi tiuj du “herooj” pafis sin en la lerneja biblioteko. Kiel en la kazo kun la unua adoleskanto, la du uloj estis fervoraj fanoj de DOOM kaj Quake. La triopo pasigis sian tutan tempon en retaj bataloj, havis siajn proprajn retpaĝojn dediĉitajn al siaj plej ŝatataj ludoj kaj konstruis la nivelojn. Analizante la kialojn de la skandala konduto, la specialistoj ricevis la demandon, kiu kulpas? La gepatroj de la mortigitaj infanoj sciis ĝuste kiu kulpas. Ili procesis la distran industrion per $ 130 milionoj da dolaroj. Ili akuzis tri posedantojn de porno-ejoj, kelkaj kompanioj, kiuj disvolvis la komputilajn ludojn kaj filman kompanion Warner Brothers por sia filmo “Basketball Diaries”, kie la ĉefa rolulo mortigas sian instruiston kaj siajn lernejajn kompanojn. Tamen la ĉefa streĉo estis sur la kruelaj ludoj. La akuzo insistas, ke la ludoj produktitaj de ĉi tiuj kompanioj “prezentas perforton en speciale alloga kaj agrabla maniero”.

Ĉu mi rajtas demandi, kial ludoj kulpas unue? Miloj da novaj ludoj aperas ĉiujare kaj miloj da homoj ludas ilin. La enhavo de la ludoj ne kompareblas kun la abundo de informa malpuraĵo en la filmoj. Mia persona opinio estas, ke filmoj ne havas konkurencantojn pri perforto. filmoj montras vere timigajn aferojn: kiel la krimoj devas esti preparitaj kaj kia amuzo povas esti mortigi homojn kiel vi. En ĉi tiu aspekto ludoj estas nesufiĉaj. Krom la filmoj ni ankaŭ havas televidilon, kie ĉiu krima raporto montras la malsamajn specojn de murdoj kun io ajn havebla. Ĉu vi ne zorgas pri ĝi? La kortumo senkondiĉe agnoskis la negativan influon de ludoj sur la nematura psiko de Mikaelo. Tamen la ekzameno pruvis lin sufiĉe taŭga! Post tio li estis kondamnita al ĝismorta puno sen elekti bileton de forpermeso dum la unuaj 25 jaroj de sia periodo. Harris kaj Klebold estos juĝitaj de tute alia tribunalo.