راهنمای والدین برای بازی آنلاین ، قسمت 1

اینترنت تمام جنبه های زندگی فرزندان شما را لمس می کند. در جایی که ممکن است یک واژه ناشناخته را در یک فرهنگ لغت جستجو کنید ، به احتمال زیاد بچه های شما از dictionary.com استفاده می کنند. در جایی که از تلفن استفاده می کنید ، آنها از پیام رسان فوری استفاده می کنند. تفاوت حتی بیشتر را می توان در نحوه انجام بازی ها یافت. در مواردی که بازی های نسل والدین آنها ممکن است شامل یک صفحه ، کارت یا در پیچیده ترین سیستم کنسول آنها باشد ، بازی هایی که فرزندان شما در شبکه انجام می دهند بسیار پیچیده تر است. آنها طلا استخراج می کنند ، امپراطوری ها را گسترش می دهند ، با اژدها و بیگانگان به تنهایی یا با ده ها ، صدها ، حتی هزاران بازیکن دیگر خود مبارزه می کنند. همه اینها باعث ایجاد مش مخلوطی از نام ها ، مکان ها ، اصطلاحات اصطلاحات و زبان های مختلف می شود که می تواند شما را از کاری که بچه های شما در واقع انجام می دهند و احساس ناخوشایندی مبهم برای شما ایجاد کند که ممکن است بخشی از آن برای آنها خوب نباشد.

آنچه برای بچه های شما مناسب است تصمیمی است که شما فقط می توانید بگیرید. اینکه چقدر در معرض خشونت قرار دارند ، چقدر در مقابل صفحه نمایش می گذرانند و چقدر با غریبه های بی چهره و بسیار مشترک شبکه ارتباط دارند ، همه س questionsالاتی است که باید با آنها کنار بیایید و در پایان ، برای خانواده خود تصمیم بگیرید . گرچه ما نمی توانیم به شما در تصمیم گیری این تصمیمات ناخوشایند کمک کنیم ، اما مطمئناً می توانیم به شما کمک کنیم اطلاعات لازم برای درک بهتر سرگرمی های فرزندان خود را بدست آورید ، هم برای قضاوت آگاهانه در مورد آنچه که آنها باید انجام دهند و نه باید انجام دهند ، و همچنین برای کمک به شما قسمت دیگری از زندگی آنها که ممکن است قبلاً شبیه جعبه پازل به نظر برسد.

The Easy Stuff

ساده ترین نوع بازی آنلاین نوعی بازی Flash یا Java است که معمولاً در داخل مرورگر وب مشاهده می کنید. این نوع بازی ها در مقایسه با بازی های جداگانه ای که بعداً به آنها پرداخته می شوند ، نسبتاً ساده هستند. نمونه های معمول شامل Bejeweled ، Zuma و Diner Dash است. این بازی ها تقریباً بصورت جهانی تک نفره هستند و هیچ یک از محتوای خشونت آمیز یا بالغ را ندارند که والدین را شبانه بیدار نگه دارد. اگر این فیلم ها باشند ، ممکن است دارای درجه G باشند ، و شاید بازی گاه به گاه به PG کشیده شود. اگر این نوع بازی بچه های شماست ، ابتدا راحت باشید. سپس ، بازی را امتحان کنید. بسیاری از این بازی ها می توانند حتی برای گاه به گاه ترین بازیکنان نیز بسیار لذت بخش باشند. بعضی از آنها مانند Bookworm حتی محتوای آموزشی اصیل دارند. این بازی ها می توانند به اندازه پرتاب یک توپ بیس بال در حیاط خانه فرصتی برای اتصال و یادگیری باشند و این مزیت را نیز دارد که بسیار راحت تر باعث می شود فرزندانتان بتوانند کنار شما بنشینند و بازی کنند.

FPS: یافتن چیزی برای شلیک.

FPS مخفف First Person Shooter است. از آنجا که ممکن است یک داستان باشد ، آنها اول شخص هستند. یعنی بازیکن بازیکن جهان را از طریق یک شخصیت واحد می بیند و با محیط بازی ارتباط برقرار می کند گویی که آن شخصیت است. تیرانداز از هدف اصلی اکثر این بازی ها ناشی می شود ، تیراندازی به هر اتفاقی که آدم بدی باشد. بازی های FPS از محبوب ترین های آنلاین هستند. نمونه های متداول آن شامل Doom ، Battlefield: 1942 و بازی X-Box Halo است. از دید والدین ، ​​این بازی ها می توانند باعث نگرانی شوند. از نظر واقع بینی ، درجه خشونت ، زبان و نگرش عمومی بسیار متفاوت هستند. تنها راه برای گرفتن ایده خوب درباره مسائل محتوا ، تماشای بازی خاص است. اگر بچه های شما مایل نیستند که شما هنگام تماشای آنها تماشا کنید ، بازی را خودتان آتش بزنید زمانی که آنها در آنجا نیستند. تنوع قابل توجهی در میزان خشونت و میزان محتوای FPS شخصی از یک بازی به بازی دیگر وجود دارد. به عنوان مثال ، بازیکن تک نفره Halo دارای بازیکنانی است که با سلاح های کاملاً انرژی و حداقل رنج واقعی انسان ها علیه مهاجمان بیگانه می جنگند. در مقابل ، بازی های با مضمون جنگ جهانی دوم تمایل دارند که از خلال تلاش خود برای نشان دادن خشونت واقع بینانه استفاده کنند. با توجه به موضوع ، این برای بازی مناسب است ، اما ممکن است برای بچه های شما نباشد. بازی آنلاین یک نگرانی بالقوه بیشتر است. هدف از بازی های آنلاین FPS تقریباً همیشه کشتن بازیکنان دیگر است. در حالی که برخی از بازی ها حالت های مختلفی دارند که این هدف ثانویه است ، اما همه آنها به بازیکن اسلحه می دهند و او را ترغیب می کنند که از آن برای شخصیت هایی که نمایندگی افراد دیگر است استفاده کند.

خونریزی شبیه سازی شده و استفاده از خشونت علیه دیگران برای رسیدن به اهداف ممکن است مواردی باشد که نمی خواهید فرزندانتان در معرض آن قرار بگیرند. باز هم ، این تصمیمات شما برای تصمیم گیری است ، اما ما شما را تشویق می کنیم که هرچه بیشتر با آنها تصمیم بگیرید. با بچه هایت صحبت کن دریابید که آنها چه فکر می کنند ، به قول آنها ، در بازی جریان دارد. اطمینان حاصل کنید که آنها بین آنچه در بازی اتفاق می افتد و آنچه در دنیای واقعی اتفاق می افتد ، بین آنچه شبیه سازی و کاری که انجام آن اشکال ندارد ، مرز را می بینند. این جوابها ممکنه شما را سورپرایز کند. اگر فرزندان شما تفاوت ها را درک می کنند ، خشونت واقعی را خشونت اسفناک و شبیه سازی شده به عنوان بخشی از بازی می دانند ، بازی های FPS ، حتی بازی های آنلاین ، می توانند یک روش کاملاً سالم برای سرگرمی و بخار دادن باشند. در پایان ، این به شما بستگی دارد که مطمئن شوید آنچه کودک شما از بازی خارج می کند برای او خوب است.

دفعه بعدی ، ما در مورد RTS و mmorpg ، دو مورد دیگر صحبت خواهیم کرد