Een terugblik op de geschiedenis van videogames

post-thumb

Van alle dingen die de jaren zeventig voortbrachten, zijn er maar weinig die een zo grote culturele impact hebben gehad als videogames. Het lijdt geen twijfel dat videogames een belangrijke kracht in de samenleving zijn geweest en een van de meest populaire vrijetijdsactiviteiten zijn. De kans is groot dat als je jonger bent dan 40, je ze hebt gespeeld, sommigen van ons veel. Er waren Atari, Intellivision en Colecovision. Vergeet Sega en Nintendo niet. Tegenwoordig zijn er websites waarmee u gratis online games kunt downloaden.

En als je je die dagen van de late jaren 70 en vroege jaren 80 nog herinnert, herinner je je dat de games afhankelijk waren van grafische verbeteringen en betere manieren om de vijand neer te schieten. Het was min of meer een eenzame bezigheid. Met de opkomst van internet en online games zijn er echter veel dingen veranderd, waaronder de mogelijkheid om games te downloaden en online games te spelen, waardoor games een meer sociale activiteit worden, met veel spelers of tegenstanders die met elkaar uit verschillende landen spelen. Dit is misschien wel de grootste verandering ‘en het nieuwste voordeel dat games de wereld hebben geboden.

Maar hoe zit het met de vroege dagen? Hoe is het allemaal begonnen en wat waren de videogames die het tijdperk bepaalden?

De vernieuwers

Veel mensen denken dat Pong de thuiswedstrijd was waarmee het allemaal begon, maar in werkelijkheid was het Magnavox en hun ‘Odyssey’-systeem in 1972. Hoewel het heel eenvoudig was, was het nog steeds de eerste. Het had twaalf eenvoudige spellen met grafische overlays. Er was echter veel ruimte voor verbetering, en dat is waar Pong in het spel kwam.

Nolan Bushnell creëerde Pong, samen met Al Alcorn, de oprichter van Atari. Het gerucht gaat dat toen het prototype werd getest in een Californische bar, de machine na twee dagen kapot ging, omdat hij zo populair was. De volgende logische stap was om een ​​thuisversie te maken. Dus een jaar later bracht Atari Pong uit, compleet met ingebouwde peddels en een luidspreker. Pong was natuurlijk een enorm succes en vertegenwoordigde een nieuwe fase in de evolutie van gaming. Er zouden meer dan zestig Pong-knock-offs worden geproduceerd, maar Atari domineerde de markt.

Het volgende was de implementatie van de microprocessor, die de hele industrie heeft aangenomen. Als gevolg hiervan zouden meer gecompliceerde systemen kunnen worden ontwikkeld. Deze systemen produceerden baanbrekende en innovatieve grafische en auditieve effecten die nog nooit eerder waren vertoond. consumenten aten het op. De industrie stond in brand. Alleen al in 1981 werd vijf miljard dollar uitgegeven aan video-speelautomaten en nog eens miljard dollar aan videogamesystemen voor thuis. Het VCS / 2600-systeem van Atari bleef de dominante speler tot 1982, toen de gamingmarkt een crash kende.

Wat waren enkele van de geweldige spellen? Hoe zit het met Pac Man? Pac Man, de gele klodder die stippen opat en inktvisachtige geesten vermeed, was een wereldwijde sensatie en waarschijnlijk de grootste game aller tijden.

Space Invaders was een ander ongelooflijk populair spel. In feite markeerde het echt een keerpunt voor arcadespellen, waardoor ze uit bars en naar gezinsvriendelijke plaatsen zoals winkels en restaurants kwamen. Het uitgangspunt van Space Invaders was om een ​​buitenaardse invasie te stoppen. Deze eenvoudige formule werd het meest succesvolle arcadespel aller tijden.

Dan was er Super Mario, die ook enorm was. Het betrof een Italiaanse antiheld die opzettelijk was ontworpen als een personage waar iedereen zich mee kon identificeren. Kort daarna kwamen Zelda, Metroid en andere klassiekers.

Opkomst en ondergang van Atari

Atari was begin jaren ‘80 het populairste in de gamewereld. Tegenwoordig zijn ze een overblijfsel uit vergane glorie. Dus wat gebeurde er? Atari heeft een aantal slechte beslissingen genomen, en hoewel het een beetje ingewikkeld is, is het nuttig om de situatie te begrijpen. In die tijd werden in de computerwereld magnetische media geïmplementeerd in de gegevensopslag die wordt gebruikt in Arcade-machines. Deze media maakten een hogere geheugencapaciteit mogelijk dan ROM-cartridges.

In 1982 had Atari de mogelijkheid om een ​​diskdrive in hun systemen op te nemen. Het prijsverschil zou nominaal zijn geweest en de geheugencapaciteit zou aanzienlijk zijn geweest. Atari vond magnetische media echter te ‘kwetsbaar’ voor de consument om adequaat mee om te gaan. Atari’s ‘bezorgdheid’ voor de klant werkte averechts op hen. In de voorgaande jaren was er een zeer dunne lijn tussen de kwaliteit van arcadespellen en thuisgames. Met arcades die opslagcapaciteiten gebruikten die tien tot vijfenveertig keer groter waren dan thuissystemen, werd die dunne lijn een kloof. Arcadegames leken exponentieel te evolueren, terwijl thuissystemen ‘vastzaten in een time-warp’.

Het publiek raakte al snel ongeïnteresseerd in videogamespecifieke consoles en de verkoop kelderde. Dit zou het einde betekenen van Atari’s heerschappij op de videogamemarkt.

De opkomst van het nieuwe

In 1984 veranderde alles. De reden? Twee innovaties De verlaging van de kosten van Dynamic RAM (DRAM) -chips die meer geheugen mogelijk maakten, en de productie van krachtigere 8-bits processors, waardoor de prijzen van de vorige chips werden verlaagd. Sega, een nieuwe speler op het gebied van spelsystemen voor thuis, betrad de consolemarkt met hun Master System 2. Het Sega Master-systeem zou