Mobile Gaming uitgelegd
Als je niet bekend bent met mobiele games, zul je dat snel zijn, want dit is het volgende grote groeigebied dat wordt verwacht op de gamingmarkt van een miljard dollar. Een mobiel spel is een computerspel dat op een mobiele telefoon wordt gespeeld. Mobiele games worden meestal gedownload via het netwerk van de mobiele operator, maar in sommige gevallen worden games ook bij aankoop in de mobiele telefoons geladen, of via infraroodverbinding, Bluetooth of geheugenkaart. Mobiele games worden ontwikkeld met behulp van technologieën zoals DoCoMo’s DoJa, Sun’s J2ME, Qualcomm’s BREW (Binary Runtime for Wireless) of Infusio’s ExEn (Execution Environment). Andere platforms zijn ook beschikbaar, maar niet zo gebruikelijk.
De verschillende platforms
BREW is de krachtigere technologie die volledige controle over de handset en volledige toegang tot de functionaliteit geeft. Deze ongecontroleerde kracht kan echter gevaarlijk zijn, en om deze reden is het BREW-ontwikkelingsproces voornamelijk afgestemd op erkende softwareleveranciers. Hoewel de BREW SDK (Software Development Kit) gratis beschikbaar is, vereist het draaien van software op echte mobiele hardware (in tegenstelling tot de meegeleverde emulator) een digitale handtekening die alleen kan worden gegenereerd met tools die zijn uitgegeven door een handvol partijen, namelijk providers van mobiele inhoud en Qualcomm zelf. Zelfs dan werkt de game alleen op testapparaten. Om te kunnen worden gedownload op gewone telefoons, moet de software worden gecontroleerd, getest en goedgekeurd door Qualcomm via hun TRUE BREW-testprogramma.
Java (ook bekend als ‘J2ME’ / ‘Java ME’ / ‘Java 2 Micro Edition’) draait op een virtuele machine (de KVM genaamd) die redelijke, maar niet volledige toegang tot de functionaliteit van de onderliggende telefoon mogelijk maakt. Deze extra softwarelaag biedt een solide beschermingsbarrière die de schade door foutieve of kwaadaardige software probeert te beperken. Het stelt Java-software ook in staat om vrij te bewegen tussen verschillende soorten telefoons (en andere mobiele apparaten) die radicaal verschillende elektronische componenten bevatten, zonder aanpassingen. De prijs die wordt betaald, is een bescheiden afname van de potentiële snelheid van het spel en het onvermogen om de volledige functionaliteit van een telefoon te gebruiken (aangezien Java-software alleen kan doen wat deze middle-man-laag ondersteunt).
Vanwege deze extra beveiliging en compatibiliteit is het meestal een vrij eenvoudig proces om mobiele Java-applicaties, waaronder games, te schrijven en te distribueren naar een breed scala aan telefoons. Gewoonlijk is alles wat nodig is een gratis verkrijgbare Java Development Kit om zelf Java-software te maken, de bijbehorende Java ME-tools (bekend als de Java Wireless Toolkit) voor het verpakken en testen van mobiele software, en ruimte op een webserver (website) om te hosten. de resulterende toepassing zodra deze klaar is voor openbare uitgave.
Huidige beperkingen van mobiele games
Mobiele games hebben de neiging om een kleine reikwijdte te hebben en zijn vaak afhankelijk van goede gameplay in plaats van flitsende graphics, vanwege het gebrek aan verwerkingskracht van de clientapparaten. Een groot probleem voor ontwikkelaars en uitgevers van mobiele games is het zo gedetailleerd beschrijven van een game dat het de klant voldoende informatie geeft om een aankoopbeslissing te nemen. Momenteel worden mobiele games verkocht via netwerkaanbieders en portals van operators, wat betekent dat er maar een paar regels tekst zijn en misschien een screenshot van de game om de klant te verleiden. Er is een afhankelijkheid van krachtige merken en licenties zoals Tomb Raider of Colin McRae, een racespel. Er is ook het gebruik van bekende en gevestigde speelpatronen, wat betekent dat spelmechanismen direct herkenbaar zijn in spellen als Tetris, Space Invaders of Poker. Beide strategieën worden gebruikt om mobiele gamers te verleiden games tegen betaling te kopen wanneer een beperkte hoeveelheid aanvullende informatie wordt verstrekt door de mobiele provider, die doorgaans optreedt als een derde partij die de game host.
Recente innovaties in mobiele games zijn onder meer Singleplayer, Multiplayer en 3D-graphics. Virtuele liefdesgames behoren zowel tot games voor één speler als voor games voor meerdere spelers. Multiplayer-games vinden snel een publiek, aangezien spelers de mogelijkheid vinden om tegen andere mensen te spelen, een natuurlijke uitbreiding van de connectiviteit van hun mobiele telefoon.