Waarom is poker emotioneel?

Poker wordt gespeeld in casino’s in een sfeer van prestige en opwinding. Maar de professionele pokerspeler mag door die elementen niet worden beïnvloed, anders kan zijn concentratie in het gedrang komen, en aan de pokertafel kun je maar beter niet in gevaar komen.

Poker is een van de meest interessante en intense casinospellen vanwege de menselijke factor. Het element dat poker tot een ‘volksspel’ maakt, is de emotionele factor die in het speltaal ook wel bekend staat als de ‘pokerface’.

De term ‘pokerface’ wordt op veel andere gebieden van het leven gebruikt, maar de oorsprong is van de pokertafel, waar spelers hun best doen om de kwaliteit van hun handen niet te onthullen. De kracht van de hand kan worden onthuld door zijn emoties die worden weergegeven door zogenaamd eenvoudige fysieke reacties zoals: gezichtsuitdrukking, snelle handbewegingen en transpireren.

Natuurlijk hebben mensen verschillende reacties op vergelijkbare situaties, maar de stemming die aan een pokertafel moet worden bepaald, is extreem basaal: heeft de speler een sterke hand of niet. Men kan dergelijke definities en scenario’s bekijken op een online gokportaal of via een van de boeken die over het onderwerp zijn geschreven, maar als iemand het antwoord daarop weet, is hij zeker op de goede weg.

Wat we tot nu toe hebben vastgesteld, is dat het eerste emotionele vermogen is om je echte emoties aan tafel te verbergen. Nu komen we bij het tweede emotionele vermogen, namelijk emotionele gevoeligheid. Het is niet voldoende om je eigen emotie te kunnen verbergen, het is ook nodig om ook de emoties van je tegenstander te leren lezen.

Er bestaat niet zoiets als een sterke hand of een weekhand, maar een relatief sterke en relatief week. De geschiedenis van professioneel poker heeft aangetoond dat je in sommige gevallen het spel met een paar kunt winnen, zolang je tegenstanders maar denken dat je een sterke hand hebt. Het spel wordt niet bepaald door jouw hand, maar door wat de andere speler ervan vindt.

Ik denk niet dat iemand een goede pokerspeler kan zijn, omdat het erg emotioneel veeleisend is en een basiskwaliteit vereist die je al dan niet hebt. Maar zelfs deze kwaliteit moet zo ver mogelijk worden ontwikkeld en uitgerekt. De sleutel tot het verbeteren van je emotionele vaardigheden is, net als al het andere, verborgen in de praktijk en heel veel.

Niemand wordt geboren als een goede pokerspeler, maar een persoon kan er zeker een worden, na veel oefenen. Maar hoe weet je wanneer je genoeg hebt gedaan? Dat is gemakkelijk, je kunt nooit genoeg oefenen.