Dlaczego poker jest emocjonalny?

W kasynach gra się w pokera w atmosferze prestiżu i emocji. Ale te elementy nie mogą mieć wpływu na profesjonalnego gracza w pokera, w przeciwnym razie jego koncentracja może być zagrożona, a przy stole pokerowym lepiej nie narażać się na niebezpieczeństwo.

Poker to jedna z najciekawszych i najbardziej intensywnych gier kasynowych ze względu na czynnik ludzki. Elementem, który sprawia, że ​​poker jest „grą dla ludzi”, jest czynnik emocjonalny, który w żargonie gier nazywany jest także „pokerową twarzą”.

Termin „pokerowa twarz” jest używany w wielu innych dziedzinach życia, ale wywodzi się ze stołu pokerowego, przy którym gracze starają się nie ujawniać jakości swoich rąk. O sile ręki świadczą emocje, które przejawiają się w rzekomo prostych reakcjach fizycznych, takich jak: wyraz twarzy, szybki ruch rąk i pocenie się.

Oczywiście ludzie różnie reagują na podobne sytuacje, ale nastrój przy stole pokerowym, który należy określić, jest niezwykle prosty: czy gracz ma mocną rękę, czy nie. Takie definicje i scenariusze można sprawdzić na internetowym portalu hazardowym lub w jednej z książek, które zostały napisane na ten temat, ale gdy ktoś zna odpowiedź na to pytanie, jest zdecydowanie na dobrej drodze.

Jak dotąd ustaliliśmy, że pierwszą zdolnością emocjonalną jest ukrycie prawdziwych emocji przy stole. Teraz dochodzimy do drugiej zdolności emocjonalnej, którą jest wrażliwość emocjonalna. Nie wystarczy umieć ukryć własne emocje, trzeba też nauczyć się odczytywać emocje przeciwnika.

Nie ma czegoś takiego jak mocna ręka lub tygodniowa ręka, ale stosunkowo mocna i względnie tygodniowa ręka. Historia profesjonalnego pokera pokazała, że ​​w niektórych przypadkach możesz wygrać grę z parą, o ile twoi przeciwnicy uważają, że masz silną rękę. O grze nie decyduje twoja ręka, ale to, co myśli o niej inny gracz.

Nie sądzę, by ktokolwiek mógł być dobrym graczem w pokera, ponieważ jest to bardzo wymagające emocjonalnie i wymaga podstawowej cechy, którą masz lub nie. Ale nawet tę jakość należy rozwijać i rozciągać tak daleko, jak to możliwe. Kluczem do poprawy swoich umiejętności emocjonalnych jest, jak wszystko inne, ukryte w praktyce i to w dużej ilości.

Nikt nie rodzi się dobrym graczem w pokera, ale z pewnością można nim zostać po wielu ćwiczeniach. Ale skąd wiedzieć, kiedy zrobiłem wystarczająco dużo? To łatwe - nigdy nie możesz wystarczająco ćwiczyć.