Çocuğun Hayatında Bilgisayar Oyunları

post-thumb

bilgisayar oyunları, oyun endüstrisini tüm ölümcül günahlarla suçlamaktan asla bıkmayan büyük bir rakip ordusuna sahiptir. Onları ve suçlamalarını desteklediğimi söyleyemem. Şüphesiz onlar asılsız değildir. Ama öğrenmek istiyorum: suçlanacak tek şey oyunlar mı? 1997’de Amerika’nın Paducah kasabasında yaşanan kış trajedisini hatırlıyor musunuz? Aralık ayının parlak bir kış sabahında, 14 yaşındaki Michael Carneal altı silahı onunla birlikte okula götürdü. Daha sonra ağaçlara saklandı ve okul namazının bitmesini bekledi. Öğrenciler şapelden dışarı çıkmaya başlayınca, hızla ateş etti ve üç okul çocuğunu öldürdü ve beşi de ağır şekilde yaralandı. Gazeteciler herhangi bir gecikme olmaksızın tüm dünyayı trajediden haberdar ettiler. Bunun ilk hata olduğunu düşünüyorum. Neden? Bazıları şöyle düşünebilir: “Neden ben de böyle bir numara deneyip tüm dünyada tanınamıyorum?” İnanın bana, aynen böyle düşünecek yeterince insan var. Medya, bu tür skandallarla kötü hayal güçlerini kışkırtmamalıdır. Bu benim kişisel inancım. Ama özgür bir toplumda, ifade özgürlüğümüzün garantisiyle yaşıyoruz ve bu gerçeği halktan gizlemek tam tersini kanıtlayacaktır.

Ne yazık ki endişelerim gerçekleşti. Trajedi, bir süre sonra küçük bir Littleton kasabasında Colorado’da yankılandı. İki genç Eric Harris (18) ve Dylan Klebold (17) seleflerinin deneyimlerini hesaba kattılar ve okula yaklaşık kırk el yapımı radyo kontrollü mayın getirdiler. Sonra mayınları havaya uçurmaya başladılar ve panik içinde okul arkadaşlarına av tüfeklerini ateşlediler. Yirmi masum insan öldürüldü. Polis geldiğinde bu iki ‘kahraman’ okul kütüphanesinde kendilerini vurdular. İlk gencin durumunda olduğu gibi, iki adam DOOM ve Quake’in ateşli hayranlarıydı. Üçlü, tüm zamanlarını net savaşlarda geçirdi, en sevdikleri oyunlara ayrılmış kendi web sayfalarına sahipti ve sevseviyeleriuşturdu. Çirkin davranışların nedenlerini analiz ederken uzmanlar kimin hatalı olduğu sorusuyla şaşkına döndü? Öldürülen çocukların ebeveynleri kimin suçlanacağını tam olarak biliyordu. Eğleğlencektörüne 130 milmilyonlarla dava açtılar. Üç porno sitesi sahibine, bilgisayar oyunlarını geliştiren birkaç şirkete ve ana karakterin öğretmenini ve okul arkadaşlarını öldürdüğü ‘Basketball Diaries’ filmleri için Warner Brothers adlı film şirketine karşı suç duyurusunda bulundular. Ancak asıl stres zalim oyunlar üzerindeydi. Savcılık, bu şirketlerin ürettiği oyunların ‘özellikle çekici ve hoş bir şekilde şiddet sunduğunda’ ısrar ediyor.

Sorabilir miyim, neden ilk suçlanan oyunlar? Her yıl binlerce yeni oyun ortaya çıkıyor ve binlerce kişi bunları oynuyor. Oyunların içerikleri, filmlerdeki bilbilgirliliğinin bolluğuyla karşılaştırılamaz. Kişisel görüşüm, filmlerin şiddet konusunda rakiplerinin olmadığı yönünde. Filfilmlerrçekten korkutucu şeyleri gösteriyor: Suçlar nasıl hazırlanmalı ve sizin gibi insanları öldöldürmek kadar eğlenceli olabilir. Bu açıdan oyunlar başarısızdır. Filmlerin yanı sıra, her suç raporunun mevcut her şeyle farklı cinayet türlerini gösterdiği bir televizyonumuz da var. Bunun için endişelenmiyor musun? Mahkeme, oyunların Michael’ın olgunlaşmamış ruhu üzerindeki olumsuz etkisini kayıtsız şartsız kabul etti. Ancak, muayene onun oldukça yeterli olduğunu kanıtladı! Bundan sonra, görev süresinin ilk 25 yılında izin bileti alamadan müebbet hapis cezasına çarptırıldı. Harris ve Klebold diğer mahkeme tarafından yargılanacak.