Bekleyemem! Cooperstown Beyzbol Onur Listesi'ne gidiyoruz.

Kalbim yükseldi. The Baseball Hall of Fame’e bir gezi daha yapacaktık. Dünyadaki en sevdiğim yerlerden biri. Tıpkı Upstate New York’a ilk yolculuk gibi. Babe Ruth, Lou Gehrig, Honus Wagner, Mickey Mantle, Ty Cobb ve Yogi Berra’nın beğenilerini görmek istedim. bir kere daha.

O gün gördüklerim, bugüne kadar varlığımın derinliklerinde bende kaldı. Bununla ilgili daha sonra.

1999 baharında binaya girdiğimizde, iki büyük vuruşçu Ted Williams ve Babe Ruth’un iki dev boyutlu kopyası ile karşılandım. Babe’i tekrar görmeyi çok sevdim. Arkadaşım Babe Ruth. Merhaba. Hey Ted, oldukça iyi görünüyorsun. Dediğimi hatırlıyorum. Ben ve çoğu insanın (yedi fit beş inç’in altında durursanız) bu iki heykel figürü görmek için yukarı bakması gerektiğini çok ilginç buldum.

Eşim ve ben eserlere bakarak müzede gezindik. Cam teşhir kutularında bulunan eski eldivenlere, çivilere, toplara, yarasalara ve üniformalara bayıldık. Bu eşyalar beni televizyondan, radar tabancalarından ve lüks kutulardan önceki bir zamana ve yere geri getirdi. Çok nostaljik oluyordum.

Kısa süre sonra Sammy Sosa ve Mark McGwire eserlerinin bulunduğu kanada girdik. Bu Home Run Wing, Sosa ve McGwire hatıralarıyla doluydu. Bu, bir beyzbol fantezi parkında olmak gibiydi. Her iki adamın da kocaman afişleri vardı. Her bir erkeğin ev koşuları listesinin posterleri vardı .. Onlara vurduklarında ve hangi atıcı o home run’dan vazgeçti. Oyunlarda kullandıkları yarasalar ve çitlerin üzerinden vurdukları toplar inanılmazdı. Bir yılda iki büyük lig adamı hiç bu kadar çok home run yapmamıştı. O kanattan ayrıldıktan sonra Yardım edemedim ama bu iki dev adamın ağır ağır hareketleri karşısında bunalmış hissediyordum. Biri Yavru ve bir Kardinal.

Önceki ziyaretimden hatırlamadığım dar bir kanada gelene kadar salonda dolaşmaya devam ettik. Koridorun sol tarafına baktım ve bir grup resim gördüm. Tellerden sarkan bu renkli resimler gözümün hizasında sergilendi. Benim için mükemmel. Bu resimleri görmem gerekiyordu. Ben mecbur kaldım. Bu koridorda yürümek için. Bölgeye girdiğimde ilk fotoğraf Bebek Ruth’a aitti. Yarasası omzunun üstündeydi. Yüzü yaşla şekillendirilmişti. Biraz yaşlı, biraz yorgun, ağır ve biraz fazla kilolu görünüyordu. Resme bakarken çok üzüldüm. Kariyerinin bitmek üzere olduğunu görebiliyordum. Sonraki resim Lou Gehrig’e aitti. Gülümseyen bir Lou Gehrig. Tüm zamanların kahramanlarımdan birinin yanında olduğum için çok mutlu oldum. Sadece bir resim olsa bile. Sonra Joe DiMaggio ve Ted Williams’tan biri siper basamaklarında duruyorlardı. Vücutları birbirine doğru açılıydı. Sadece orada olmanın verdiği mutluluktan keyif aldım. Başka bir oyun oynamaya hazır. Jackie Robinson’dan biri, Ty Cobb’dan biri ve sevdiğim Honus Wagner’den başka resimler de vardı.

Tablo sırasının sonuna doğru bakarken, içinde bronz bir beyzbol eldiveni gibi görünen cam bir kasa gördüm. Bu çok garip görünüyordu, çünkü resimlerde tasvir edilen tüm oyuncular koyu kahverengi eldivenlerin kullanıldığı bir döneme aitti. . Kafam karıştı. Bu eldiven buraya ait değilmiş. Sadece bunun kimin eldiveni olduğunu görmek zorundaydım.

Gözlerime inanamadım. Eldiven değildi. Eldiven heykeliydi. Boyut olarak mükemmel. Grimsi renkli dikişler, uzunluk, genişlik ve renk bakımından tamamlanmış olacak kadar kesin detaylandırılmıştır. Bu parçanın derinliği idealdi Bu heykeltıraşın yakaladıkları beni hayrete düşürdü. Bu parçayı yaratmak için harcadığı zamanı düşündüm. Bu kişinin beyzbolu ne kadar sevdiği hakkında bir parça ekipmanı şekillendirmek için zaman ayırdı. Bu parçayı gerçeğe dönüştürmek için çalışma odasında kil ile oynadığını hayal ettim. Bu inanılmaz parçayı görmesi için karımı aradım. İkimiz de taşındık. Ağladım bile.

Şimdiye kadar gördüğüm en büyük sanat eserlerinden birine bir göz atıldı. Büyük müzelere gittim ve Van Gough, Picasso ve Dahli’nin resimlerini gördüm .. Rodin’den Thinker’ı gördüm. Hiç elimde olduğum gibi hareket etmedim. Onur Listesi’ni ne zaman düşünsem aklım eldivene atlıyor. Bu parçanın artık orada olup olmadığını bilmiyorum. Ben oradayken 8500 dolarlık bir ffiyatetiketi vardı, bu yüzden taşınmış olabilir.

Ama eldiveni görme şansınız olursa bir göz atmanızı öneririm.

Beyzbol veya Onur Listesi hakkında okumaktan hoşlanacağını düşündüğünüz herkese bunu iletmekten çekinmeyin.