Video Oyunu Şiddeti
Patrick Masell’e göre, son zamanlarda medya Amerikalıları popüler ve ahlaki açıdan yozlaşmış ‘Grand Theft Auto’ adlı bir video oyunuyla ilgili görüntüler ve hikayelerle bombaladı. GTA 3 ve devamı olan GTA: Vice City, dünya çapında rekor satışların yanı sıra protestolar ve haber raporları başlattı. Bu raporların ve protestoların çoğu, oyunun grafik içeriğini ve özellikle gençler olmak üzere izleyicileri üzerinde yaratabileceği etkileri sorguluyor.
Ancak GTA, bu ülkede böylesine heyecan yaratan ilk video oyunları serisi değildi. ‘Mortal Kombat’, kan miktarı ve kanlı ölümleri ile bilinen bir dövüş oyunu, 1992’de oyun salonlarında ve gelecek yıl ev konsollarında. Video oyunlarındaki sansürsüz şiddetin bu ulusun gençliğini nasıl etkilediği sorusu on yıldan fazla bir süredir tartışılıyor. Şiddetli video oyunlarının, izleyicilerinin büyük çoğunluğu üzerinde, varsa, çok az olumsuz etkisi vardır ve genellikle olumsuz etkilenenler, başlangıçta dengesizdir.
Video oyunlarının iki özelliği, araştırmacılar, kamu politika yapıcıları ve genel halk tarafından yenilenen ilgiyi körüklüyor. Birincisi, video oyunlarının gerektirdiği aktif rol, iki ucu keskin bir kılıçtır. Eğitici video oyunlarının motivasyon ve öğrenme süreci nedenleriyle mükemmel öğretim araçları olmasına yardımcı olur. Ama aynı zamanda şiddet içerikli video oyunlarını şiddet içerikli televizyon veya sinemadan daha tehlikeli hale getirebilir. İkincisi, 1990’ların başında başlayan ve günümüze kadar kesintisiz devam eden aşırı şiddet içerikli yeni nesil video oyunlarının gelişi, çok sayıda çocuk ve gencin, televizyonda veya filmlerde kendilerine sunulan her şeyin çok ötesine geçen eeğlenceamaçlı şiddete aktif olarak katılmalarıyla sonuçlandı. Son video oyunları, oyuncuları tabancalar, bıçaklar, alev atıcılar, kılıçlar, beyzbol sopaları, arabalar, eller ve ayaklar dahil olmak üzere çok çeşitli silahlar kullanarak masum seyircileri, polisi ve fahişeleri öldürdükleri için ödüllendiriyor. Bazıları, striptizcilerin kesilmiş sahnelerini (yani hikayeyi ilerletmek için tasarlanmış kısa ffilmklipleri) içerir. Bazılarında ooyuncukahraman rolünü üstlenirken, bazılarında oyuncu bir suçludur.
Bunların hepsi aslında çocuklar arasında şiddet davranışını teşvik etmeye yardımcı olacaktır, ancak vvideooyunlarını sansürlemek veya yasaklamak, çok daha derin köklere sahip bir sorunu çözmeyecek ve hatta yardımcı olmayacaktır. Eebeveynlerbu konuyla başa çıkmada önemli bir rol oynamalıdır. Ebeveyn ihmali, muhtemelen çocuk suçluluğundaki en büyük faktördür. İronik olarak, video oyunlarının sansürlenmesini savunan aynı ebeveynler, muhtemelen çocuklarının oynadığı oyunların yeyetişkinlerçin olduğunu bile anlamıyorlar. Her oyun kutusunda ESRB derecesi adı verilen bir etiket vardır. Filmler için bir dederecelendirmeistemi gibi davranarak, belirli bir oyunun uygun olduğu yaş grubunu belirler. GTA serisi, on yedi veya daha büyük kişiler için uygun, M veya olgundur.
Yine de bu, ebeveynlerin reşit olmayan çocukları için satın almalarını engellemez. Aslında, bir gencin belirli bir oyunu satın almasının reddedileceği birçok durum vardır. Ebeveynleri, mağaza yöneticisiyle yüzleşmek için getirilir ve yemlik derecelendirme sistemini açıklar, ancak yine de ebeveyn oyunu satın alır. Yani temelde hem ebeveynler hem de oyun oluşturucu bir şey yapmadan önce iki kez düşünmedikleri için suçlanmalıdır.